شعر زیبای فیروزآباد از زبان شاعر خوش سخن شهرمان پدرام اکبری در مصاحبه با رادیو صبا
خوشا دشت گور و باهار خوشِش
چه خوش تنگو و جویبار خوشِش
به فصل بهارون تیریشکو داره
هوای خوشی شهر در شو داره
به تیف گشتن سبزی روزگار
ای خطه همی گشته عین باهار!
تیر افتوش آدمی جون می یو
پس قرتراقش یه بارون می یو
پیدینک به دشتاش مثاله دره
باهارون مسافر به دشتاش پره
بیو خرقه لته بهشته بیوین
بیو برکت زرع و کشته بیوین
به خله آدم اینجوو مازندران
ا دشت قشنگ و هووی پر بارون
یه کشه بیو سیل چارطاق بکو
نگوی برج و بارو و سی طاق بکو
بیو سیل گودی تلمپه اش بکو
ور کوه نگاهی به قلعه اش بکو
به آتیشکده برم قیل و قشنگ
که جا مونده از روز بیداد و جنگ
سی مردم دلرحیمش بکو
نگوی آسمون کریمش بکو
سی سوزی دشت بی انتها
که باشه به دنیا بسی پا به جا
پدرام اکبری
